Główne wejście do pałacu prowadzi wprost do westybulu dolnego. Jest to prostokątne pomieszczenie otwarte na główną klatkę schodową i boczne korytarze arkadowymi prześwitami. Na wprost wejścia znajdują się drzwi prowadzące do antykamery, w której oczekiwano na podanie posiłków w Sali jadalnianej. Pomieszczenie to pod względem architektonicznym zostało zaprojektowane przez Stanisława Zawadzkiego. Ściany pokryte są na całej wysokości malowanym boniowaniem imitującym płyty kamienne. Jedynym bogatszym elementem wystroju jest fryz z draperii podwieszonej na baranich głowach i guzach. Pośrodku sufitu znajduje się malowana rozeta. XVIII – wieczny kominek, otrzymany przez Augustyna Gorzeńskiego z Łazienek Królewskich, został tu przeniesiony w XIX wieku z Sali Egipskiej.
Westybul górny posiada taki sam plan i rozmiary, jak westybul dolny. Portal wejściowy został tu zastąpiony półkoliście zamkniętym potre-fenenetre . Dekoracja malarska jest tu także o wiele bogatsza. Malarsko potraktowane płaszczyzny ścian, poniżej listwy imitują marmur. W malowanych ramach przedstawione zostały panoplia. Z westybulu można przejść bezpośrednio do Sali ze sztukateriami oraz do pokoi mieszkalnych, jak i do korytarza skomunikowanego z pozostałymi salami, który służył do palenia w piecach. Obok panoplii, w iluzjonistycznych płycinach znajdują się także splecione rogi obfitości, postaci orłów w wieńcach laurowych oraz wieńce z liści dębu.
Westybul górny: